Jak to się robi z dziewczynami (2002)

lucek111

Polska 2002. Reż. Przemysław Angerman. Grają: Radosław Kaim, Krzysztof Prałat, Arkadiusz Jakubik, Małgorzata Foremniak, Artur Barciś, Zdzisław Wardejn, Andrzej Grabowski, Beata Kawka, Agnieszka Dygant, Marian Glinka

Komedia młodzieżowa o miłości i seksie. Mieszkający w Warszawie Bogo i Rychu są przyjaciółmi z lat szkolnych. Po ich ukończeniu marzą tylko o jednym. O seryjnym zaliczaniu pięknych dziewczyn, najlepiej bogatych i z samochodami. Podejmowane wytrwale próby podrywania kończą się jednak groteskowymi porażkami, a czasem i poważnymi kłopotami. Łącząca ich przyjaźń zostaje ponadto wystawiona na próbę, gdy Rychu zakochuje się w niejakiej Adzie, córce właściciela kiosku spożywczego, a Bogo spędza udaną noc z niejaką Żorą, która porzuca go jednak dla słodkiej Francji. Jedynym ratunkiem wydaje się wspólny wyjazd do Szwecji, gdzie dziewczyny są, jak wiadomo, długonogie, łatwe i poruszają się volvo albo porsche.

Debiut fabularny studenta filozofii i scenarzysty Przemysława (dla przyjaciół: "Przemek") Angermana. Zbudowany z pięciu elementów. 1) Jednego (słownie: jednego) pomysłu obracanego przez 90 min w różnych wariantach. Że erotyzm okresu dojrzewania polega głównie na marzeniach, gadaninie i przechwalaniu się przed kolegami, a nie na "działaniu". 2) Na dwóch banałach: a) że prawdziwa miłość pojawia się niespodziewanie i nie trwa długo, b) że udane (choć przypadkowe) kontakty seksualne mogą się skończyć ciążą i przymusowym małżeństwem. 3) Nadmiernym eksploatowaniu znanych skądinąd chwytów formalnych. 4) Obfitym serwowaniu gwary młodzieżowej ze szczególnym uwzględnieniem słów na "ch", "k" i "p". 5) Dużej liczby ubranych i rozebranych ładnych dziewczyn.

Niestety, Angermanowi nie udało się połączyć tych pięciu elementów w jakąś sensowną całość. Zamiast wesołej komedii współczesnej otrzymaliśmy więc długi, nudny i niedobry (mówiąc delikatnie) film. Może z filozofią pójdzie lepiej. Choć wątpię.